Een korte anekdote uit de derde etappe van de Ronde van België bewijst dat wielrenners ook maar mensen zijn.

Lieuwe: ,,Ik reed lang in de aanval en had goede benen, maar op een gegeven moment was mijn rol gespeeld. Ik werd ingelopen en reed in m'n eentje tussen twee groepen. We moesten nog maar 10 kilometer. Niks aan de hand, zou je zeggen. Maar rustig uitbollen naar de streep kwam er niet van. De reden? Ik moest enorm nodig naar de wc! Echt, ik hield het niet meer. Dus ja, wat doe je in zo'n geval? Ik besloot in de remmen te gaan en aan mensen in het publiek te vragen of ik hun wc mocht gebruiken. Mijn koers was toch al gedaan en op tijd bij de finish komen zou wel lukken.

Gelukkig was de eerste de beste vrouw die ik vroeg al erg aardig. Ze wees me de weg naar haar huis en liet me de wc zien. Vond ze wel mooi denk ik, dat er een prof bij haar naar het toilet ging! Opgelucht stapte ik weer op en maakte ik etappe af. Dus mevrouw, als u dit leest: nog bedankt!!"